İnsanoğlu’ nun erişilmesi zor olan zirvelere çıkma arzusundan doğan bir çeşit spordur Dağcılık. Bu arzu insanı en zor şartlarda bile yılmadan başarıya ulaştırmaya zorlar. Dağcılık, insanların gücünü ispat etme duygusunun bir ifadesidir. Bu sebepledir ki, gerek deneyim, gerekse araçların yardımıyla günümüzde başlı başına bir spor olmuştur. Ağır bir spor olduğu için hem güç hem de ruhi yönden sağlam kişiler tarafından yapılabilir. Soğukkanlılık ve ani karar verme, son noktaya varıncaya kadar tehlikeleri göze alabilmek esastır.
18.-19. yüzyılda Avrupalı (İngiliz ve Fransızlar başta olmak üzere) zenginlerin boş zamanlarını değerlendirme ve hayatlarının rutinlerini yeni maceralarla süsleme arayışı neticesinde bir spor sayılmaya başlanan dağcılık, 20.yüzyılın başında diğer ulusların da ilgisini çekmeyi başarmıştır. Uluslararası bir spor haline gelmesi ise, 1931yılında, merkezi Cenevre’de olan Uluslararası Dağcılar Birliği (UIAA)’ nin kurulmasıyla mümkün olmuştur. İzleyen yıllarda, belirli teknik ve emniyet yöntemlerinin geliştirilmesine paralel olarak kendine özgü disiplini ve ilkeleri olan bir spor haline dönüşen dağcılık, birçok doğa sporunun da önünü açmıştır.
Ülkemizde dağcılık çalışmaları 1920’ lerde başladı. Türkiye’ de ilk dağa tırmanışı Hamilton ismindeki bir İngiliz, Erciyes Dağına yaptığı tırmanış ile başlatmıştır.
Birinci Dünya Savaşından sonra, dağcılık daha çok askeri bir hareket olarak kendini göstermiştir. 1924’ te Albay Cemil Cahit Bey, subay ve erlerden oluşan bir grupla Erciyes Dağına Zirve yapmıştır. 1926’da “Dağcılık Talimgahı” adı altında ilk dağcılık okulu kurulmuştur.
Dağcılık sporundaki önemli gelişmeler 1930’lu yıllarda kendini göstermiştir. İlk dağcılık kulübü o dönemin İstanbul Valisi Muhittin Üstündağ tarafından “Türk Yürüyücülük, Dağcılık ve Kış Sporları Kulübü” adıyla kurulmuştur (1933). Aynı senelerde Bursa’ da Bursa Dağcılık ve Kış Sporları Kulübü kurulmuştur. Bu gelişmelerden sonra dağcılık sporu tarihinde ilk federasyon, 1938 yılında “Dağcılık ve Kış Sporları Federasyonu” olarak kurulmuştur. 1939’da aynı Federasyon “Türkiye Dağcılık ve Kayak Federasyonu” şeklini alarak Başkanlığına, Latif Osman Çıkıgil ve ekibi getirilmiştir. 1966 yılında ise yalnız dağcılıkla ilgili “Türkiye Dağcılık Federasyonu” kurulmuştur. Başkanlığına yine Latif Osman Çıkıgil getirilmiştir. Bu çalışmalardan sonra dağcılık sporuna ilgi artarak 1969’ da ilk defa Avusturya ve Alman dağcıları ile Türk dağcıları Cilo ve Ağrı dağlarına tırmanışlar düzenlemişlerdir. Bundan bir yıl sonra Türk dağcıları da İtalya, Almanya ve Avusturya’da o ülkenin dağcılarıyla tırmanmaya başlamışlardır (1970).
1977 yılında Dünya Dağcılar Birliği (UIAA) ne üye olunmuş ve bu tarihlerden sonra üniversiteler de dağcılık sporuyla ilgilenmeye başlamıştır. Türkiye’ de her mevsim tırmanmaya elverişli dağlar bulunmaktadır.